Let love speak up itself
Οι φίλοι μου στο στρατό είχαν απορήσει με την περίπτωση μου.Πως είναι δυνατόν να θαυμάζεις τον Morrissey και ταυτόχρονα να ακούς τα αθλιότερα σκυλοτράγουδα;Να συμπαρασύρεσαι με άλλους μαυροντυμένους από dark παγανιστικούς ήχους και συνάμα να συμφύρεσαι στα ευτελή μπουζουκομάγαζα;Για αυτόν τον άτυπο συνασπισμό θιασωτών της Βρετανίας ή του Ντητρόιτ αποτελούσα ένα γρίφο με εμφανή τα σημάδια της σχιζοφρένειας.Δεν ήταν εύκολο να με εντάξουν σε κάποια κατηγορία.Αν δεν είχα εργαστεί σε αυτά τα "χαμαιτυπεία",όπως τα αποκαλούσαν,ίσως να συμμεριζόμουν την απορία τους.Απλά νομίζω πως είτε βυθίζεσαι στα κύματα που έρχονται από την άκρη της βαθιάς,πράσινης θάλασσας,είτε ακολουθείς το σώμα σου που αίφνης σηκώνεται να χορέψει ένα αργό,βασανιστικό ζεϊμπέκικο,στην ίδια ανάγκη υπακούς.
Να βγάλεις από μέσα σου έναν αναστεναγμό που σε βαραίνει,να συμφιλιωθείς για λίγο με τις σκιές που σε συντροφεύουν στα σκοτάδια σου και να τσαλακωθείς.
Το ίδιο άνθος βλασταίνει μες στο στήθος σου και δεν σε νοιάζει τι γλώσσα θα μιλάει η φωνή που περιμένεις να ακούσεις.Μόνο αφουγκράζεσαι.
Όταν το θαύμα της αγάπης θα σε φωνάξει ξανά να γίνεις μάρτυρας του,εσύ θα προστρέξεις με βήματα που δεν θα θυμίζουν μια κατηγορία αλλά έναν άνθρωπο.
posted by still ill @ 9:02 PM
14 Comments:
Θα τα πούμε στις 25, το ξέρω.
Όχι καλή μου,δεν θα τα πούμε.Αντιμετωπίζω οικονομικά προβλήματα και είχα μία επιλογή.Ή τον Morrissey ή τον Παπαϊωάννου.Φάνηκα επίορκος,το ξέρω,και ως συνήθως μετανιώνω για τις επιλογές μου.
Αυτή τη φορά όμως,ίσως όχι.
(ανάθεμα τα τάλαρα!!!)
καπως ετσι και εγω μονο που ακουω και πιο "σκληρα" πραγματα απο morrisey.
Αυτη η βρομικη νυχτα μ'αρεσει πολυ.Ειναι φορες(μετα απο πολυ αλκοολ) που θελω να παω με καποιον φιλο(της ιδιας τρελλας) σε εντελως παρακμιακα μαγαζια.Οχι απλα σε μπουζουκια αλλα και σε πολυ χειροτερα.Δεν εχω κανενα προβλημα.Οτιδηποτε ειναι αυθεντικο, εστω και αν ειναι "βρομικο" , μ'αρεσει...
Στις 25 παιζει Morrisey Αθηνα?
Ναι Cuentos,στις 25.Ελπίζω όσοι θα πάνε να τον δουν(κλαψ),να τον λατρέψουν άλλη μια φορά.
Και για να σε κάνω να νευριάσεις μαζί μου θα σου πω ότι δεν συμφωνώ με το "αυθεντικό" που αναφέρεις και πως ο όρος κρίνεται ύποπτος όταν αναφερόμαστε σε τέτοια μέρη.
Δούλεψα στο παρελθόν σε μπουζουκομάγαζα και τα σιχάθηκα.Υπήρχαν όμως κάποια παιδιά με γνήσια λαϊκότητα που τους θαύμαζες καθώς χόρευαν,εκπέμποντας έναν βαθύ ερωτισμό.Με απωθούσαν όμως οι φθηνονταλκαδιάρηδες και οι σπαραξικάρδιες τσιφτετελούδες με την αγοραία συμπεριφορά.Ειλικρινά,αν αυτό είναι αυθεντικό τότε θλίβομαι.Όπως επίσης με τα συνθήματα:"να περάσει καλά ο κόσμος"των φραγκοφονιάδων επιχειρηματιών,άλλη ειδική περίπτωση βλάβης.
Ελπίζω να μη σε στενοχώρησα και όταν ανέβω ξανά στη Δράμα να διαπιστώσω πως έχω λάθος:)
το αυθεντικο που ειπα εχει να κανει πιο πολυ με το πραγματικο.Αυτη η νυχτα ειναι πολυ σκληρη.Ειναι μια μικρογραφια της ζωης και μεσα απο τη λασπη μπορεις να δεις πιο καθαρα καποιες φορες.Παντα με πολυ αλκοολ σε τετοια μερη παρατηρω τον κοσμο και για αλλη μια φορα φανταζομαι τι μπορει οδηγησε τον καθενα να καταναλωνεται ετσι.Δεν νομιζω οτι εγω ειμαι καλυτερη απο κανεναν που βλεπω εκει μεσα.
Και κατι ακομα,εσυ το βλεπεις αλλιως γιατι δουλευες σε τετοιους χωρους.Εγω δουλευω νυχτα περιπου 15 χρονια αλλα οχι σε τετοια νυχτα και οχι σε τετοιους χωρους.
Αν ερθεις Δραμα μη νομιζεις οτι θα εχει αλλαξει κατι.
Ειναι μονο πως τα βλεπεις τα πραγματα.Αυτο ισως μπορει να αλλαξει.
ευαισθητουλη δεν με στεναχωρισες...
καλη σου μερα
μη μου πεις οτι εισαι απο Δραμα!!!
Όχι από εκεί,από ένα χωριό του νομού Σερρών,κοντά στη Δράμα.
Καλημέρα και σε σένα.
Ως προς τις παλιές αγάπες που πάνε στον παράδεισο και μας στέλνουν στην κόλαση... Καλή είναι και η κόλαση... Έχει κι αυτή τα όριά της... Όπως όλα τα στραβά και τα ανάποδα που τα διαπερνάς και βγαίνεις με λίγες τσουρουφλιές στα χέρια και πολλή γνώση να μην ξαναμπουκάρεις ξανά...Χαίρε.
όμορφο στιλ.
Όμορφο Αμβρόσιε μου δεν είναι αυτό που γράφω αλλά αυτό που προσπάθησα έστω και άτεχνα να περιγράψω."Αυτό το σώμα είναι δειλό" τραγουδούν τα αγαπημένα "Διάφανα Κρίνα",όταν όμως αυτό μεταμορφώνεται από κάτι βαθύτερο,είναι οι εξομολογήσεις των βλεμμάτων και των κινήσεων που μαρτυρούν την αγάπη ή την έλλειψη της αυτό που με γοητεύει και όχι η στυλιζαρισμένη επιτήδευση των κατηγόρων που θέτουν στεγανά.
άμα ξανά φωνάξει πες της να ΄ρθει από κοντά να σκουντήσει κιόλας γιατί με 'κείνα και με τ'άλλα ποιος ξέρει ποιος ξέρει ποιος θα την ακούσει
Μείνε ήσυχος Northy,θα της το πω.Όταν ξαναβρεθούμε.
Μετά τη ψηφοφορία (12/12/2006) από την πλειοψηφία στη Βουλή της Αλβανίας, η χώρα δεν έχει πλέον την Ακαδημία των Επιστημόνων! Αργά τη νύχτα, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης(;) «Για την Ακαδημία των Επιστημόνων» με 75 ψήφους υπέρ(!) 2 κατά και 3 παρών! Σύσσωμη η αντιπολίτευση, απείχε της διαδικασίας, διαμαρτυρόμενη για το πρωτοφανές αυτό γεγονός. Η επιστημονική, ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική κοινότητα, εκλιπαρούσανε, θεωρώντας την πράξη αυτή ως έγκλημα κατά της επιστήμης, η κυβέρνηση ωστόσο επέμενε και κατάφερε τελικά, να κλειδώσει τις πόρτες τον Ερευνητικών Ινστιτούτων που ήταν υπό την Ακαδημία!
Οι βουλευτές του PBDNJ(Κόμμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) Spiro Peçi και Leonard Solis ήταν αυτοί που ψήφισαν κατά του νομοσχεδίου και οι Leonard Demi(PD), Ymer Tola(PDK, Niko Nerenxi(PAA) δήλωσαν παρών!
Παρακαλώ πολύ, αν το γεγονός αυτό σε αγγίζει κι εσένα, είτε κάνε μια αναφορά είτε ανέβασε την είδηση στο δικό σου μπλογκ! Έτσι, η φωνή της διαμαρτυρίας, θα δυναμώσει και θα κάνει τους παχύδερμους και αυταρχικούς κυβερνώντες στην Αλβανία, να σκεφτούνε καλά, πριν οριστικοποιήσουν την ειδεχθή τους πράξη!
Φιλικά Ν.Ago
Κάνω ζαβολιά και το ξέρω, αλλά μιας και τα σχόλια είναι κλειστά πιο πάνω, ήρθα εδώ για να αφήσω τις ευχές μου. Όπως και νά 'χει, ότι και να (μην) έχει αλλάξει, δεν παύει να είναι ένας χρόνος μετά. Ένα ποτηράκι θα το πιω στην υγεία αυτού, μόνο και μόνο επειδή αυτός ο χρόνος μου έδωσε τη δυνατότητα και το προνόμιο να διαβάζω τα γραπτά σου.
Αν η ζεμπεκιά ήτανε γραπτό, εγώ δεν θα σταματούσα να χτυπάω παλαμάκια αγαπητέ (χαλάλι και τα πιάτα, χαλάλι και τ' αθριτικά). ;-)
Χρόνια πολλά, νά 'σαι καλά.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home